Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Νόρμα- εκ του νορμάλιτι

Τυπικά.
Αυτά τα τυπικά είναι που σκοτώνουν όση ανθρωπιά μου έχει απομείνει.
Αυτή η κοινωνική νόρμα.
Τα "πρέπει" και όχι τα "θέλω".
Τα "καθώς πρέπει" και όχι τα "όπως νιώθω".
Για χάρη του κοινωνικού καθωσπρεπισμού αλλάξαμε και γίναμε "πολιτισμένοι" κ βαφτίσαμε τα νεύρα, τον πόνο και τις εκρήξεις θυμού ως "κατινιές".
Αλλάξαμε όνομα σε ότι μας ενοχλούσε. Το κάναμε να φαντάζει πιο ανώδυνο, πιο εύπεπτο, πιο.. φτηνό.
Κοινωνική νόρμα.
Τα πάντα γύρω από αυτή γυρνάνε.
Η νόρμα. Αυτή η πουτάνα.

Άσε λοιπόν τα τυπικά σου και τράβα να βρεις την νόρμα σου.
Και αγάπα την και πήδα την και κάνε οικογένεια μαζί της.
Και μένα άντε και παράτα με πια.

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

"καμία ενοχή"

-Έφυγες; Φεύγεις; Έφευγες; Έχεις φύγει;
Μπορώ ρε παιδί μου να στο κλίνω σε όλους τους χρόνους αν θες.

Σήμερα κατά τύχη έπεσα πάνω σε μια προτροπή. Δε χτύπησε, μην αγχώνεσαι.
"Call me ;)"
Τηλεφώνησέ μου, ίσως να μας βγει σε καλό. (Ναι, ναι Καρράς είναι, ξέρω, τον γουστάρεις τα πρωινά μαζί με τον σκέτο γαμώ καφέ σου)

Καμία ενοχή. Αυτός είσαι. Ο "καμία ενοχή". Χαμένος, καμένος, αναρχικός με λεφτά και με εκκρεμότητα σε βάρος σου μιας δίκης. Για ξυλοδαρμό. Ναι.

Δύο χρόνια πριν, έναν Νοέμβρη, μας σταμάτησαν στην Εμμανουήλ Μπενάκη με την μηχανή.
Ανάθεμά σε.
Δεν είσαι για να βασίζεται κανείς πάνω σου.
Ευτυχώς το ξέρω, δυστυχώς άργησα.

Μπορώ να σου κλίνω το "άντε γαμήσου" σε όλους τους χρόνους.

Παλιά έψαχνα "σημάδια" στους τοίχους και τους δρόμους της πόλης για να σε "δω".
Βρήκα πολλά. Ξέρω πού είναι και δε περνάω από κει πια.
Μη κάνεις άλλα γκράφιτι. Ή γίνε κάποιος άλλος. Ή ψόφα.

το Κ. είναι για τον Κίνδυνο. (μτφ. στα Αγγλικά)

ps: έπρεπε να είχα τηλεφωνήσει, θα ήμουν πιο ήρεμη.